Outreach Kaapstad en rondje tafelberg…

Vandaag op ‘outreach’ met 20 mannen van de Men’s Ark naar Cape Town central. Op tijd op; ontbijten rond 7.00 uur en om precies 7.30 uur zijn we bij de men’s Ark.
Daar staat de club die meegaat al grotendeels klaar in prachtige witte shirtjes. Uiteraard begonnen met een lekker lied en gebed in kring door Arthur (leider men’s Ark; op foto’s met stok).
Dan met elkaar in twee bussen naar station, waar we overstappen op de trein. De mannen van de Ark houden ons een beetje in de gaten in de trein, omdat het niet gebruikelijk is dat blanken met de trein reizen.
De trein stroomt behoorlijk vol; en dan is het nog rustig omdat het zaterdag is. Dat is echter geen belemmering om gelijk te gaan zingen en de Heer te gaan groot maken; de mannen van de Ark gaan er echt voor. Het opent de atmosfeer; af en toe doet een van de jongens zijn getuigenis er tussendoor of doet Arthur een oproep. Mensen reageren niet in het openbaar, maar verschillende medereizigers worden er zichtbaar door bemoedigt.
Na een uur zijn we op Cape Town Central; groepsverplaatsingen kosten wat extra tijd en geduld, maar na een tijdje zijn we wederom in stationshal aan het zingen. Ook daar zelfde beeld als in trein. Geen openlijke reacties, maar wel wat mensen die bemoedigd worden door zang, getuigenissen en aanwezigheid van groep.

Na een tijdje trekken we verder richting vlakbij gelegen centrale markt. Onderweg komen we een knul tegen die op straat leeft; de jongens kennen hem. Hij heeft voorheen op Ark geleefd. Met groepje mogen we voor hem bidden; de Heer laat Hem zien dat hij nieuwe kansen heeft en dat Zijn liefde nog steeds naar deze knul uitgaat.
Bij begin van markt staan we een tijdje; we letten op mensen die dakloos zijn; Anet en anderen van onze groep delen meegenomen brood uit. Dat is op zich al een enorme zegen voor die mensen, die er meestal direct aan beginnen. Sommigen hebben al dagen geen eten gehad. Ik hoor achteraf dat ik – goedbedoeld – een stelletje drugdealers allemaal een boterham heb gegeven. Oke denk je dan; genade voor drugsdealers en voor jezelf.
Daarna gaan trekken we nog een stukje verder de markt op. Eerst naast een groepje blanke christenen die ook aan het outreachen zijn; daarna nog een eindje verder waar een paar jongens op de groep af komen en echt reageren. Drie van hen willen dolgraag uit dit leven op straat en drugs weg en maken een keuze. Shebelezie???, Blessing en Mozes. De groep is naar hen toe op zijn best; ze bidden met hen; ze geven hun hart aan Jezus. Blessing en Mozes ervaren dat er ook echt rust in hun hart komt. Ze worden gelijk meegenomen en in de groep opgenomen.
De rest van ons team neemt dan afscheid om nog wat leuke dingen dag te gaan doen (zie verder in verslag) en het team van de men’s Ark neemt ook even vrij. Het is voor hen ook een dagje uit. Dus een hapje patat voor wie er geld heeft e.d.
Toch gaat het zingen gewoon door; dat doen ze ook voor hun eigen lol. Bij dit laatste staat een meisje en jongen dichtbij te luisteren. Vooral het meisje voelt zich aangetrokken. Arthur praat met hen. Zij wil graag mee; trekt het leven op straat niet meer. Maar ze horen dat ze wel gescheiden van elkaar worden als ze naar de Ark komen. Dat blijkt voor hen een hele grote hobbel.
Het duurt een tijdje. In stationshal gaat overleg nog verder. Uiteindelijk besluiten ook deze twee om mee te komen naar Ark. Johann ontfermt zich met name over het meisje. Ik probeer een babbel met de man aan te knopen als we op het perron zitten te wachten. Hij heet Bernett en ze blijken de laatste tijd in een boom te hebben gewoond.
We zijn veel tijd kwijt met wachten op station. Een trein komt gewoon niet. Een ander redt Arthur niet op tijd met zijn stok en zo vertrekken we na bijna 2 uur wachten dan toch echt. Er wordt ook op terugweg weer gezongen en getuigd. We proberen de nieuwe jongens zich een beetje op hun gemak te laten voelen. Ze gaan een voor hen totaal onbekende toekomst in. Mozes en Blessing zijn beiden zo uitgeput dat ze in de trein in slaap vallen. Om 5 uur ’s middags worden het meisje en ik op Main Ark afgeleverd. Zij wordt opgenomen bij New Jeruzalem girls. Ook voor haar een spannende nieuwe toekomt. Bidden dat het haar brengt waar ze naar verlangt. Ook i.h.b. voor Mozes, die een vluchteling is uit Burundi. Die vluchtelingen uit andere landen van Afrika worden op straat nog eens extra gediscrimineerd en hebben zo’n verleden achter zich dat het voor hen lastiger is zich echt opgenomen in het gezin van God te voelen.



Vanwege darm/maag uitdagingen’ had ik (Hendrikus) besloten om niet mee te gaan met de rest van het team maar de relatieve rust te zoeken en met de trein mee terug te gaan naar de basis met de groep van Men’s Ark. De rest van het missie team wordt rond 1 uur ’s middags met de minibus van de Ark en auto van pstr Jack opgepikt in het centrum van Kaapstad voor een mooie tour langs de westkust van de Kaap naar het zuiden waar het team in Houtbaai tijdens een lunch vast een ‘voorsprong’ neemt op het vieren van Elly haar verjaardag, zondag 9 maart wanneer er weinig tijd zal zijn vanwege de vele andere afspraken. Op een prachtige plek pal aan het strand is het een goede tijd.
Het is een prachtige rit met mooie vergezichten ook via Chapman’s peak richting Kommetje via Scarborough naar de oostkant van de Kaap naar Simon’s town en Fish hoek alwaar meteen de ‘ verloren portefeuille’ van Jan kan worden opgehaald, aldaar nog even een koffie/thee bij en gezellig kletsen met Gerard en Marjolein (schoonouders van Paul en Anita – zie Ocean view verslag woensdag) om uiteindelijk te vertrekken en wordt het team rond 9 uur ’s avonds weer op de Ark herenigd met Hendrikus.
Een mooie gevarieerde en vermoeiende maar zeer waardevolle dag is weer voorbij gevlogen.